.دفتر نظارت، ارزیابی و تضمین کیفیت دانشگاه کوثر، در راستای تدوین و اجرای برنامه های بهبود کیفیت گروههای آموزشی، اقدام به تشکیل کمیته تدوین برنامه بهبود کیفیت در بهمن ماه 95 نمود و کارگاه «ارزیابی درونی و تدوین برنامه های بهبود کیفیت گروه های آموزشی»، در خرداد 96 با حضور با حضور دکتر "محمدرضا نیستانی" مدیر گروه نظارت و ارزیابی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دکتر "رضا نوروززاده" عضو هیأت علمی مرکز نظارت و ارزیابی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و دکتر "هادی عباسی" دبیر هیأت نظارت و ارزیابی آموزش عالی خراسان شمالی و تعداد ۴۰ نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه کوثر برگزار شد. برنامه های ارزیابی درونی در دانشگاه کوثر از حوزه آموزش شروع شده است و پس از برگزاری کارگاه ارزیابی درونی و تدوین برنامه های بهبود کیفیت،  چهار جلسه‌ی «بهبود کیفیت گروههای آموزشی»  با هدفِ هم‎افزایی در جهت نهادینه کردن فرهنگ بهبود کیفیت و نیز ارائه گزارش پیشرفتِ گروهها، با حضور ریاست دانشگاه، معاون آموزشی و پژوهشی، سرپرست دفتر نظارت و ارزیابی، دبیر هیات نظارت آموزش عالی استان خراسان  شمالی و مدیران گروههای آموزشی برگزار و روند اجرای شیوه نامه برنامه بهبود کیفیت گروهها مورد ارزیابی قرار گرفته است.

ارزیابی درونی، نخستین مرحله برنامه‌ریزی بهبود کیفیّت در سطح گروه آموزشی است و توجه به آن در پیشبرد بهتر برنامه بهبود کیفیت گروههای آموزشی ضروری است. از این رو، در دفتر نظارت، ارزیابی و تضمین کیفیت دانشگاه کوثر «پرسشنامه خودارزیابی مدیران گروهها» تدوین شد. در این پرسشنامه به خودارزیابی مدیران گروهها از روند تدوین و اجرایی کردنِ برنامه بهبود کیفیت گروههای آموزشی پرداخته‌شده‌است.

شناساییِ دقیقِ عوامل درونی و شرایط محیطی گروه آموزشی لازمه‌ی همه برنامه‌ریزیهاست.  به همین منظور از مدیران گروههای آموزشی خواسته شد، خود را در مراحل تدوین برنامه بهبود کیفیت گروهها، ارزیابی نمایند. در این راستا نیز، « پرسشنامه شناسایی تهدیدها و فرصتها در اجرای برنامه بهبود کیفیت» تدوین شد که در آن مدیران گروه‌های آموزشی به تشریح تهدیدها و فرصتهایی که در حین تدوین و اجرای برنامه بهبود کیفیت با آنها روبرو هستند پرداخته‌اند.

مهمترین تهدید مدیران گروه‌ها در تدوین برنامه‌های بهبود کیفیت گروه‌های آموزشی «زمان» عنوان شده است. مدیران بر این باورند تدوین و پیشبرد این برنامه‌ها زمان زیادی می‌طلبد و مدیران به شدت درگیر برنامه‌ریزی آموزشی، تخصیص دروس، تدریس و البته فعالیت‌های پژوهشی خود هستند.

علاوه بر آن، برخی از مدیران گروه‌ها مسئولیت پُست اجرایی دیگری هم در دانشگاه دارند و مدیریت یا سرپرستی حوزه‌ای از دانشگاه را به‌عهده دارند.

این حجم کاری در حالی است که مدیران گروه‌ها، کارشناس گروه ندارند.

مهمترین فرصت‌ها نیز جلسات هم‌افزایی مدیران و جلسات داخلیِ گروه‌ها شناخته شده است. مدیران گروه‌ها در جلسات مشترکی که هم با حضور همه مدیران و هم به شکل تخصصی در قالب گروه‌های علوم انسانی، گروه‌های علوم پایه و گروه‌های فنی و مهندسی به هم‌اندیشی، تبادل تجربیات و استفاده از راهکارهای دیگر گروه‌ها می‌پردازند. مدیران گروه‌ها وقتی در عمل، درگیر فعالیت ارزیابی درونی و تدوین برنامه‫های بهبود کیفیّت می‫شوند، به خوبی امکان تحقق و اجرایی شدن فعالیتهای خویش را می‫بینند.

نمودار فرایند عملیات (OPC) بهبود کیفیت گروههای آموزشی