مهندسی صنایع

رشته مهندسی صنایع به عنوان یکی از رشته‌های نسبتاً جدید در بین رشته‌های مهندسی در طول سال‌های اخیر تغییرات چشمگیری داشته و در شاخه‌های متنوعی توسعه یافته است. مهندسی صنایع را می‌توان کاربرد اصول و فنون مهندسی و مدیریتی به منظور بهبود، طراحی و نصب سیستم‌هایی شامل انسان، مواد، اطلاعات، انرژی و تجهیزات برای فراهم آوردن امکان تولید کالا‌ها و ارائه خدمات به شکل کارا و مطلوب دانست. برای بررسی، ارزیابی و کاربرد این سیستم‌ها دانش و مهارت‌های علوم ریاضی، علوم فیزیکی و علوم اجتماعی به همراه فنون طراحی مهندسی مورد نیاز است. فعالیت‌های مهندسی صنایع همانند پلی است که ارتباط بین اهداف مدیریت و عملکرد عملیاتی سازمان را برقرار می‌کند. مهندسان صنایع بیشتر درگیر افزایش بهره‌وری در مدیریت منابع انسانی، روش‌ها و فناوری هستند، حال آنکه سایر رشته‌های مهندسی درگیر ماهیت فنی فرآیند‌ها و فرآورده‌ها هستند. در مهندسی صنایع عامل انسانی یکی از مؤلفه‌های مهم در سیستم‌های مورد مطالعه است. مهندسان این رشته در تیم‌های میان رشته‌ای برای امور برنامه‌ریزی، نصب و کنترل و بهبود فعالیت‌های مؤسسات به خدمت گرفته می‌شوند. این فعالیت‌ها ممکن است اقدامات تولید، نوآوری در محصولات، ارائه خدمات، حمل و نقل، رهبری، مدیریت منابع انسانی و جریان اطلاعات سازمانی را شامل شود. این مهندسان زمینه لازم برای تعامل تخصص‌های مختلف و کار گروهی را به بهترین وجه ایجاد می‌کنند که در نتیجه، امور طرح، برنامه‌ریزی، اجرا و نظارت بر عملکرد نظام‌های تولیدی خدماتی به شکل منسجم‌تر انجام می‌شود و در نهایت، محقق شدن این مهم به بهبود مستمر در جهت سهولت کارها، راحتی کارکنان، کاهش هزینه‌ها، ارتقای کیفیت و جلب رضایت مشتریان منجر می‌شود.

امروزه حیات اقتصادی سازمان‌ها و مؤسسات تولیدی و خدماتی و همچنین، موفقیت در بازار رقابت جهانی به استفاده بهینه از منابع در دسترس، حداقل کردن هزینه تمام شده واحد محصول، توجه به نو آوری‌ها و ارتقای کیفی محصولات و خدمات بستگی دارد که از طریق تلاش برای یافتن طرح‌های بهبود یافته و همچنین، تحول در فرآیند کسب و کار ممکن خواهد بود. با توجه به مراتب یاد شده ضرورت استفاده از مهارت‌های مهندسی صنایع در سازمان‌ها مشهود است. لذا، مهندسی صنایع ابزار لازم برای دستیابی به اهداف سازمانی را به طور گسترده فراهم می‌کند و این نشان دهنده نقش و اهمیت بالای مهندسی صنایع به عنوان محرک در سازمان‌های متحول امروزی است.