پیام رئیس دانشگاه کوثر به مناسبت روز قلم

14 تیرماه روز قلم نامگذاری شده است و این نامگذاری به سال 1381 برمی‌گردد و به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز رسیده است.

  بیان دو گونه است: 1- بیان زبان 2- بیان قلم، بیان زبان با گذر زمان کهنه می‌شود و از بین می‌رود. به عبارت دیگر اگر بخواهیم بگوییم زبان گفتار اینگونه است ولی زبان نوشتار تا ابد باقی است. قلم زبان عقل، معرفت و احساس انسان‌هاست و همچنین بیان کننده اندیشه صاحب قلم است.

قلم را زبان دوم انسان‌ها هم می‌توانیم به شمار آوریم. هرگونه رشد و پیشرفت بشری یا جامعه ریشه در قلم دارد. قلم هم سازنده است و هم مخرب و این بستگی به صاحب قلم و اندیشه‌های او دارد.

قلم در اسلام قداست دارد و قرآن هم در سوره قلم به آن اشاره کرده است و می‌فرماید: "ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ" که خداوند با سوگند به قلم آغاز کرده است یا در آنجا که در غار حرا خدا به رسولش می‌گوید:"عَلَّمَ بِالْقَلَمِ" این‌ها همه اهمیت قلم را می‌رساند یا بعد از جنگ‌ها که در آن زمان در شبه جزیره عربستان فقط 17 نفر خواندن و نوشتن بلد بودند پیامبر می‌فرمودند هرشخص ده نفر از مسلمانان را سواد بیاموزد آزاد است و این‌ها همه اهمیت و جایگاه قلم و علم را می‌رساند. ماندگاری علوم و دانش‌ها و همچنین انتقال آن از یک نسل به نسل دیگر با قلم امکان پذیر است. اشخاصی که قلم می‌زنند می‌توانند باعث تعالی یا به تباهی کشیده شدن ملت‌ها شوند. اگر قلم و نوشتن با تعهد و اخلاقیات همراه باشد نتیجه‌اش دلپذیر و طبیعتاً باعث رشد جامعه می‌شود و به عبارت دیگر ما باید به اهمیت کلام و قلم پی ببریم آنجا که می‌گویند کلام در بند توست تا زمانیکه آن را به زبان نیاوردی و زمانی که آنرا به زبان آوردی تو در بند آنی.

در دسترس قرارگرفتن همه علوم و دانش‌ها به واسطه قلم می‌باشد و اینهمه روشنی و روشنگری در جهان و ما فیها به واسطه قلم است.